واترپروف بتن چیست و چرا از عایق رطوبتی استفاده می شود؟

متخصصان در رابطه با اینکه واترپروف بتن چیست این جمله را می گویند: “مصالح اولیه ساختمان سازی به خودی خود استحکام کافی را ندارند و از دوام بالایی برخوردار نیستند. در واقع، این تعامل مواد با محیط است که دوام آن ها را تعیین می کند و در همین راستا به برخی از مواد دیگر مانند عایق رطوبتی نیاز پیدا می کنند.” بنابراین، با توجه به ساختار سیمان، دوام و نفوذناپذیری آن به شرایط محیطی و مواد واترپروف کننده  بستگی دارد. برای اطمینان از دوام کافی بتن باید در هنگام کار از اصول زیر پیروی شده باشد:

1. پیروی از استانداردهای لازم در هنگام ساخت و ساز
2. استفاده از مواد جدید و بهبود یافته و سیستم های مدرن برای واترپروف بتن
3. حمایت از ساختارهای آسیب پذیر در برابر محیط های نامطلوب

اما علیرغم تمامی موارد فوق، چند عامل دیگر نیز وجود دارند که می توانند بر دوام بتن تأثیر بگذارند. اگرچه ذکر این موارد به زمان زیادی نیاز دارد، اما می توان آن ها را به طور عمده در چهار دسته اصلی قرار داد:

1. شیوه های ساخت و ساز
2. طرح سازه
3. ویژگی های مواد
4. شرایط محیطی

نداشتن دانش کافی در رابطه با این چهار دسته منجر به ایجاد خسارت در سازه های بتنی می شود و به گفته کارشناسان، چهار پارامتر فوق باعث به وجود آمدن ویرانی های زیادی در قرن اخیرشده اند. بنابراین، مسئولیت اصلی پیمانکاران بررسی شرایط موجود و استفاده از مواد با کیفیت مانند عایق رطوبتی نانو می باشد تا یک سازه سالم و نفوذناپذیر ساخته شود.

واترپروف بتن چیست و ضد آب کردن سازه ها چگونه است

حدودا تا ۲۰-۲۵ سال پیش، صرفاً ضد آب بودن تراس، استخر، توالت، حمام و زیرزمین ها کفایت می کرد، اما امروزه سازه های مرتفع، نمای ساختمان ها، پارکینگ، هر سطح مسطح دوبلکس، محیط های اداری و شرکتی، گلخانه ها، لوله کشی ها و… نیز نیاز به آب بندی دارند.

با توجه به ارتفاع زیاد سازه ها، اگر به مشکلات احتمالی آن ها در مرحله ساخت توجه نشود، امکان دارد که انجام تعمیرات به یک کار غیرممکن یا پرهزینه تبدیل شود. علاوه بر این، ممکن است در ساختمان هایی مانند هتل ها یا مکان های تجاری بزرگ، از یک عایق رطوبتی مناسب در سرویس های بهداشتی استفاده نشود. در برخی از موارد حتی کف ساختمان ها نیز دچار نشتی خواهد شد که اگر از مواد مناسب برای عایق بندی آن استفاده نشده باشد، می تواند به یک منبع بالقوه نشت تبدیل شود. با توجه در موارد ذکر شده فوق، مسئله ضد آب بودن به یک بررسی جامع و استفاده از عایق رطوبتی مناسب نیاز دارد.

توجه داشته باشید که عدم استفاده از مواد آب بندی نه تنها ساختار اصلی سیمان را از بین می برد، بلکه باعث آسیب رسیدن به تزیینات داخلی نیز خواهد شد. بنابراین، سازندگان باید اقدامات ایمنی مؤثر برای ضد آب کردن درست را در همان مراحل ابتدایی اجرا کنند. با استفاده از محصولات واترپروف کننده بتن مانند نفوذگر و واترپروف پودری می توان منافذ و مویرگ های موجود در بتن را مسدود کرد تا از آسیب دیدن آن جلوگیری شود.

ترکیبی از راه های متعارف و غیر متعارف برای واترپروف بتن

روش های مختلفی برای ضد آب کردن بتن وجود دارد. با این حال، یک پیمانکار ماهر باید تمام پارامترهای مثبت و منفی را مورد بررسی قرار دهد و سپس یک تکنیک مناسب را در پیش بگیرد. روش های معمول شامل استفاده از روکش هایی مانند عایق رطوبتی نانو، واترپروف مایع و موارد از این قبیل است و برخی از مواد مانند ژل میکروسیلیس نیز در هنگام ساخت بتن مورد استفاده قرار می گیرند. همانطور که می دانید، سیمان به خودی خود یک ماده کاملاً غیرقابل نفوذ نیست و استفاده از عایق رطوبتی در هنگام ساخت آن می تواند نفوذپذیری را کاهش دهد. عدم برنامه ریزی در رابطه با آب بندی سیمان، علاوه بر آسیب دیدن آن منجر به خوردگی قطعات فولادی به کار رفته در سازه ها نیز می شود.

بررسی عملکرد ضد آب بودن در رابطه با سازه های بتنی

ایجاد خرابی در سازه ها چندین دلیل مختلف دارد، اما بیشترین خسارات مشاهده شده مربوط به نفوذ رطوبت و نشتی است. اگرچه دلایل زیادی در رابطه با نشت در سازه ها وجود دارد، اما استفاده از روش های درست برای ضد آب کردن ساختمان می تواند از معضلات زیادی جلوگیری کند. بنابراین، یکی از راه های مقاوم سازی ساختمان، استفاده از عایق رطوبتی است.

 گزینه های موجود برای واترپروف بتن چیست ؟

استفاده از ترکیبات ضد آب می تواند از بروز بسیاری از مشکلات جلوگیری کند، در همین راستا می توان گزینه های زیر را در نظر گرفت:

1. استفاده از پوشش های ضد آب

برای آب بندی کردن بتن، لازم است که یک پوشش غیرقابل نفوذ روی سطح نهایی آن اعمال شود.  اگرچه این روش می تواند در کوتاه مدت مؤثر باشد، اما ممکن است متعاقباً مشکلاتی را ایجاد کند، زیرا اغلب روکش ها رفته رفته تحت تاثیر عوامل خورنده قرار می گیرند و قادر نخواهند بود به عنوان عایق رطوبتی عمل کنند. پلیمرهای خالص مبتنی بر حلال، به دلیل اینکه نیاز به یک سطح کاملاً تمیز و خشک دارند، برای مدت زمان طولانی کارایی نخواهند داشت. از نظر اقتصادی نیز این پوشش ها نسبتاً گران هستند و در باید برابر پرتوهای UV محافظت شوند.

به منظور جبران کاستی های فوق، این روزها غالبا پوشش های سیمانی پلیمری مورد استفاده قرار می گیرند. این سیستم ها از چسبندگی بهتری برخوردار بوده و می توانند تا حدی عواملی مانند رطوبت جزئی، ریزگرد و… را تحمل کنند. علاوه بر این، ضخامت این پوشش ها ۸ تا ۱۰ برابر بیشتر از روکش های پلیمری خالص است.

2. استفاده از مواد وترپروف کننده در حین ساخت بتن

برخی از ترکیبات در هنگام ساخت ملات به آن اضافه می شوند و با تشکیل پیوند های شیمیایی، از بتن در برابر رطوبت یا عوامل خورنده مانند یون های شیمیایی محافظت می کنند. همچنین این مواد استحکام بتن را افزایش داده و باعث می شوند که در شرایط جوی مختلف دچار پوسیدگی یا ترک نشوند.